„საინტერესო შემთხვევაა, არ გვინდა მორიგება. უმჯობესია საკითხი სასამართლომ განიხილოს“, – მიმართა მოსამართლეს ადვოკატმა ნოდარ ბოლქვაძემ. ის გონიოში მდებარე რესტორან „აიდერის“ ინტერესებს იცავს. „საავტორო უფლებათა დაცვის ასოციაცია“ თურქული რესტორნისთვის ლიცენზიის პირობის დარღვევისთვის 3140 ლარის, ასევე პირგასამტეხლოს – 295 ლარის დაკისრებას ითხოვს. მოსარჩელეს მოპასუხემ, ანუ რესტორნის მფლობელმა, სარჩელითვე უპასუხა. საქმეს ბათუმის საქალაქო სასამართლოში მოსამართლე გოჩა ფუტკარაძე განიხილავს.
„გონიოს ცენტრში მდებარე რესტორნის ხელმძღვანელთან გასული წლის ივნისში გავაფორმე ხელშეკრულება. იქ იყვნენ მუსიკოსებიც, მაგრამ ჩემი მისვლის დროს ფონოგრამა იყო ჩართული, კონკრეტულად რუსული მუსიკა. მათ რეპერტუარში იყო ის მუსიკა, რომელიც არის ჩვენს ბაზაში [„ბაზაში“ იგულისხმება მუსიკალური ნაწარმოები, რომლის ავტორთან ან მის წარმომადგენელთან, როგორც თვითონ აცხადებს, აქვს შეთანხმება ასოციაციას. ავტ.] შევთანხმდით, რომ ყოველთვიურად რესტორანი ჩვენს ანგარიშზე ჯამში 407 ლარს გადაიხდიდა, მაგრამ მან ეს პირობა დაარღვია“, – უთხრა სასამართლოს მოწმის სახით დაბარებულმა მინურ პაქსაძემ. ის საავტორო უფლებათა დაცვის ასოციაციის რეგიონული წარმომადგენელია აჭარაში.
რესტორნის მფლობელმა სარჩელის ავტორს, ასოციაციას სასამართლოში საპასუხო სიტყვის ნაცვლად შეგებებული სარჩელი დაახვედრა. მოპასუხე დადებულ ხელშეკრულებას კანონმდებლობის საწინააღმდეგოდ მიიჩნევს და მის ბათილად ცნობას მოითხოვს. „ჩემი მარწმუნებელი მოატყუეს“, – ამბობს ნოდარ ბოლქვაძე: „ის თურქულენოვანია და ისე მოაწერა ხელი ხელშეკრულებას, არც კი იცოდა პირობები. მაჩვენეთ, გყავდათ თუ არა მიყვანილი თარჯიმანი, როცა სალიცენზიო პირობებზე ხელშეკრულება გაფორმდა. მაჩვენეთ ასევე მტკიცებულება, რითაც დასტურდება, რომ რესტორანში ქართულ ან ინგლისურ ენაზე სრულდებოდა სიმღერა“.
„თუკი სალიცენზიო შეთანხმების შეწყვეტა გსურთ, ამას სასამართლო არ სჭირდება. უბრალოდ, ასეთ შემთხვევაში, თქვენ საერთოდ არ გექნებათ მუსიკალური ნაწარმოების გაჟღერების უფლება რესტორანში“, – მიმართა ადვოკატს ასოციაციის წარმომადგენელმა, სოფო ნემსაძემ. ის ასევე დაუსაბუთებლად მიიჩნევს მოსაზრებას იმის შესახებ, რომ რესტორნის თურქი ეროვნების მფლობელმა ქართული ენა არ იცის: „თუ მან ქართული არ იცის, თქვენ, მის წარმომადგენელს, ამავე ენაზე როგორ გაგიფორმათ მინდობილობა? საქმეში დევს ეს მინდობილობა.“
რესტორნის ადვოკატის მტკიცებით, რესტორანში მხოლოდ თურქული სიმღერები სრულდება, რაც ასოციაციის ბაზაში არ არის და მათ გაჟღერებას კანონმდებლობით გათვალისწინებული ლიცენზია არ სჭირდება. ასოციაციის იურისტის, სოფო ნემსაძის თქმით კი, რესტორანში დღემდე ჟღერს ქართული და უცხოენოვანი მუსიკაც, როგორც ცოცხალი შესრულებით, ასევე ფონოგრამით.
მოსამართლის მოწოდების მიუხედავად, მორიგება ამ ეტაპზე ვერ შედგა: რესტორანი მხოლოდ 1000 ლარის გადახდაზეა თანახმა, ასოციაცია კი მარტო პირგასამტეხლოზე ამბობს უარს. სასამართლოს შემდეგ სხდომაზე მოსამართლე გოჩა ფუტკარაძე რესტორნის ადმინისტრაციის თანამშრომელს მოუსმენს, რომელიც ხელშეკრულების გაფორმების პროცესში იყო ჩართული. მან უნდა თქვას, გასაგები იყო თუ არა სალიცენზიო ხელშეკრულების პირობები მისი დირექტორისთვის.
