ყველას აწყობს. ძალაუფლებაში მყოფი, თუ ოპოზიციური პარტიები ორი არჩევნების ერთდროულად ჩატარებას ძირითადად იმით ამართლებენ, რომ ამ გზით ამომრჩეველს ნაკლებად აწუხებენ. ექსპერტები კი მიიჩნევენ, რომ ორი არჩევნების – საქართველოს პარლამენტისა და აჭარის უმაღლესი საბჭოს, = ჩატარება ყველაზე მეტად სწორედ ამომრჩეველს აზარალებს, რომელიც პოლიტიკური მოცემულობის გამორკვევის, ანუ პრაქტიკულად, არჩევანის გარეშე რჩება.
ორი ორგანოს არჩევნების ერთ დღეს არჩატარებაზე საუბრის დროს პოლიტიკოსების კიდევ ერთი არგუმენტი ბიუჯეტის დაზოგვაა. „უმაღლესი საბჭო იმდენ ფულს ხარჯავს საკუთარ კომფორტზე, ეს ძალიან სასაცილოა“,- ასე აფასებს პოლიტოლოგი გრიგოლ გეგელია საერთო პოლიტიკურ თანხმობას ამ საკითხზე.
უმაღლესი საბჭოს მორიგი არჩევნებისთვის აჭარის ბიუჯეტში უკვე დევს 3 მილიონ 200 ათასი ლარი. ეს ფული სრულად იმ შემთხვევაში დაიხარჯება, თუკი უმაღლესი საბჭოს ახალ შემადგენლობას პარლამენტთან ერთად არ ავირჩევთ. გადაწყვეტილება პრეზიდენტმა გიორგი მარგველაშვილმა უნდა მიიღოს, მაგრამ 2008 წლიდან არჩევნები ერთდროულად ტარდება და კანონიც, ორივე საკანონმდებლო ორგანოს, ოთხწლიანი ინტერვალით არჩევას ითვალისწინებს.
„არჩევნების ერთდროულად ჩატარების შემთხვევაში, გამოყოფილი თანხის დაახლოებით 70 პროცენტი დაიზოგება“, – გვითხრა უმაღლესი საარჩევნო კომისიის ჯერ კიდევ მოქმედმა თავმჯდომარემ, არჩილ მიქელაძემ. ის წინა, 2012 წელს ჩატარებული არჩევნების ციფრებს ეყრდნობა. მაშინ გამოყოფილი 2 მილიონ 800 ათასიდან, დაახლოებით 890 ათასი ლარი დაიხარჯა.
„ასე ერთად ტარდებოდა აქამდეც და არ ყოფილა პრობლემა, ახლა რატომ უნდა იყოს?“ – კითხვითვე გვიპასუხა ალექსანდრე ჩიტიშვილმა, უმაღლესი საბჭოს ფრაქცია „ქართული ოცნების“ თავმჯდომარემ. მისთვის არჩევნების ერთდროულად ჩატარება სრულიად მისაღებია: „ერთი ხარჯია და უმჯობესია ერთად. ამას გარდა, მოსახლეობას ნაკლებად ვაწუხებთ. ისედაც ბევრი არჩევნებია, ხან საპრეზიდენტო არჩევნებია, ხან – თვითმმართველობის. ჩრდილში რატომ ვექცევით?“
დეპუტატი პრობლემას მხოლოდ იმ კუთხით ხედავს, რომ რამდენიმე მაჟორიტარული ოლქი გაერთიანდა, რამაც კანდიდატის შერჩევა გაართულა. „ეს რთული იქნება ყველა პოლიტიკური ძალისთვის, რადგან რამდენიმე რაიონიდან უნდა შეარჩიო ერთი ყველასთვის მისაღები კანდიდატი პარლამენტისთვის და ერთიც – უმაღლესი საბჭოსთვის“, – განმარტავს ალექსანდრე ჩიტიშვილი.
ჩიტიშვილის მსგავსად, „ერთ ხარჯზე“ აკეთებს აქცენტს თემურ კახიძეც „თავისუფალი დემოკრატებიდან“: „დამიჯერეთ, არაფერს აზიანებს ეს. პირიქით, ეკონომია ხდება. პარლამენტისა და ცენტრალურის გარეშე მაინც ვერაფერს გააკეთებ. ამის გამიჯვნაც ხდება, როცა ორი კანდიდატი ჰყავს პოლიტიკურ ძალას. ორივე საერთო პრობლემაზე ესაუბრება მოსახლეობას“.
დეპუტატი დაეთანხმა „ბათუმელებს“ იმაში, რომ არჩევნების შემდეგ, ხშირად, ამომრჩეველმა საერთოდ არ იცის, ვინ არის მისი მაჟორიტარი. „თუმცა, ცალ-ცალკე რომ ჩავატაროთ, მით უმეტეს, აღარ ემახსოვრებათ“, – გვარწმუნებს დეპუტატი.
პრობლემას ვერც „ნაციონალურ მოძრაობაში“ ხედავენ. პარლამენტის და უმაღლესი საბჭოს არჩევნების ერთდროულად ჩატარება ამ პოლიტიკური ძალის მმართველობის დროს დაიწყო. „წინა არჩევნებმა აჩვენა, რომ სირთულეს ერთდროულად ჩატარება არ ქმნის. ის არჩევნები შედგა“, – უთხრა „ბათუმელებს~ ეკა თარგამაძემ, ფრაქცია „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის“ წევრმა. მისი თქმით, მნიშვნელოვანი ფინანსები იზოგება და პოლიტიკურ აქტივობას ეს არ აზარალებს, თუკი პოლიტიკური ძალა მობილიზებული იქნება და იგი ამომრჩევლის სათანადოდ ინფორმირებას შეძლებს.
იგივე პოზიცია აქვთ უმაღლეს საბჭოს გარეთ მყოფ „ნინო ბურჯანაძე – ერთიან ოპოზიციაში“. „ქვეყანას იმის ფუფუნება არ აქვს, რომ ამდენი არჩევნები ცალ-ცალკე ატაროს“, – გვითხრა პარტიის ბათუმის ორგანიზაციის აქტივისტმა, დიმიტრი ჭეიშვილმა. მას შემდეგ, რაც მას პოლიტიკურად მეტი აქტივობის შესაძლებლობაზე ვკითხეთ, ჭეიშვილმა გვითხრა, რომ მეტი ფინანსების მოძიება უნდა შეძლოს უმაღლესმა საბჭომ, რომ არჩევნების ცალკე ჩასატარებლად თანხის გამოყოფამ კითხვები არ გააჩინოს.
პოლიტოლოგი გრიგოლ გეგელია არ გამორიცხავს ახალი „ავთანდილ ბერიძის“ მოხვედრას უმაღლეს საბჭოში: „პოლიტიკოსები ასე საუბრობენ, რადგან მათ სურთ დაზოგონ პარტიის ფინანსები, ადამიანური რესურსები. ისინი უარს ამბობენ ცალ-ცალკე გაშლილ პოლიტიკურ კამპანიებზე, რადგან რესურსებს რომ თავი დავანებოთ, ამას სულ ცოტა პოლიტიკის სიყვარული სჭირდება. ჩვენთან არავის უნდა თანამდებობა იმის გამო, რომ პოლიტიკური პროცესი უყვარს. ჩვენთან უყვართ ის პრივილეგიები, რასაც თანამდებობა აძლევს მათ. როცა პოლიტიკურ ძალებს არ აქვთ მზაობა აქტიური პოლიტიკური კამპანია ჰქონდეთ, არაა გამორიცხული ისევ მივიღოთ „ავთანდილ ბერიძე“, რომელიც ჩემთვის ძალიან კომიკური ფიგურაა. ისევ იგივე მოცემულობა იქნება, როცა ლიდერია გადამწყვეტი. რეგიონში დაელოდებიან, როდის ჩავა მათთან ლიდერი და ასე შემდეგ.
ამ რეალობაში არ უნდა ველოდოთ კითხვების გააქტიურებას და პოლიტიკოსების პასუხებს, რომელიც ანგარიშვალდებულებით იქნება ნაკარნახევი. ისევ იქნება იმის პირობა, რომ შესაძლოა ადამიანის სექსუალური ცხოვრება უფრო საინტერესო გახდეს, ვიდრე ის, თუ როგორ აპირებს პირი პარლამენტში მოხვედრის შემდეგ მიხედოს, მაგალითად, ეკონომიკას. საბოლოო ჯამში დაზარალდება ამომრჩეველი, რომელსაც გაქცევით რაღაცას დაჰპირდებიან“.
„ქვეყანაში პროგრამებით არჩევნები ჯერ არ ჩატარებულა. არჩევნები მთელი სისტემაა, ფინანსები სჭირდება ამას“, – ამბობს თემურ კახიძე. რატომ არ არის არჩევნების ცალკე ჩატარება იმის საშუალება, რომ კონკრეტულ პრობლემებზე მეტი აქცენტირება მოახერხოს პოლიტიკურმა ძალამ, გაასაჯაროვოს ფაქტები და აქტიური პოლიტიკური დისკუსიის ნაწილად გახადოს? – „ბათუმელების“ ამ კითხვას კახიძემ ასე უპასუხა: „შალვა ნათელაშვილი 24 საათი ლაპარაკობს, მაგრამ შედეგი? ამომრჩეველი არ არის მზად“.
დეპუტატი ასევე მიიჩნევს, რომ კარგია, როცა პარლამენტსა და უმაღლეს საბჭოში ის პოლიტიკური ძალა მოდის, ვინც ამომრჩევლის ნდობას იმსახურებს.
„პირიქით, ეს ცუდია. სინონიმური არ უნდა იყოს ეს ორი არჩევნები“, – მიიჩნევს პოლიტოლოგი გრიგოლ გეგელია: „აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკა, რა თქმა უნდა, არის მთლიანი პოლიტიკური სივრცის ნაწილი, მაგრამ ეს არჩევნები არის იმის საშუალება, რომ გაძლიერდეს პოლიტიკური პროცესი. ერთდროულად ჩატარება კიდევ უფრო დუნეს ხდის პოლიტიკურ აქტივობებს რეგიონში. არჩევნების ერთდროულად ჩატარებით აჭარის პოლიტიკური ცხოვრება პირდაპირ სუბორდინირებული ხდება ეროვნულ პარტიულ პოლიტიკასთან, რაც უკვე არასწორია“.
