კვირის ამბები,მთავარი

პარიზის „ჰაშიშის მომხმარებელთა კლუბი”

20.11.2017 • 3798
პარიზის „ჰაშიშის მომხმარებელთა კლუბი”

კლინიკური ფსიქოფარმაკოლოგიის ფუძემდებელმა, დოქტორმა მორო დე ტურმა, 1844 წელს პარიზში „ჰაშიშის მომხმარებელთა კლუბი“ (Club des Haschischins) დაარსა.

კლუბის მიზანი მსუბუქი ნარკოტიკული საშუალებების უკეთ შესწავლა იყო.

ჯგუფის ძირითადი წევრები: შარლ ბოდლერი, ეჟენ დელაკრუა, თეოფილ გოტიე, ჟერარ დე ნერვალი, ალექსანდრე დიუმა და სხვები ექსპერიმენტებში დიდი ინტერესით იყვნენ ჩართულები.

დოქტორი დე მორო განსაკუთრებით ჰაშიშის ეფექტითა და ზემოქმედებით იყო დაინტერესებული. ექსპერიმენტზე მუშაობისას დოქტორი რეგულარულად მოიხმარდა მსუბუქ ნარკოტიკს და აზიაში, ეგვიპტესა და სირიაში მოგზაურობდა. საფრანგეთში დაბრუნების შემდეგ კი „ჰაშიშის მომხმარებელთა კლუბი“ გახსნა და პირველი მეცნიერი იყო, რომელმაც ნარკოტიკებთან დაკავშირებული, ცდებით გამყარებული კვლევა  „ჰაშიში და სულიერი აშლილობა“ (Du haschich et de l’aliénation mentale) გამოაქვეყნა.

დოქტორ მორო დე ტურის წიგნი „ჰაშიში და სულიერი აშლილობა”

კლუბი ნარკოტიკების ექსპერიმენტულ სეანსებს ილ სენ-ლუიზე მდებარე სასტუმრო  „l’Hôtel de Lauzun“-ში ატარებდა, რომელსაც არაოფიციალურად „ფანტაზიას“ უწოდებდნენ. კლუბის წევრებს შორის ყველაზე გავრცელებული ნარკოტიკული საშუალება მომწვანო ჯემის მსგავსი დავამესკი იყო, რომელსაც კანაფის, ფსტის,  თაფლის, შაქრის, მიხაკისა და დარიჩინისგან ამზადებდნენ.

კლუბის წევრებს ნივთიერება ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ უნდა მიეღოთ, რათა მას ნარკოტიკის ზემოქმედებასა და ეფექტზე დაკვირვების საშუალება ჰქონოდა. დოქტორი მორო დე ტური განსაზღვრავდა ასევე დოზას, რომელიც მკაცრად კონტროლდებოდა გართულებების თავიდან ასაცილებლად.

სასტუმრო „Hôtel de Lauzun”-ი

თეოფილ გოტიე კლუბის ერთ-ერთი პირველი წევრი იყო, რომელმაც შარლ ბოდლერს გაუზიარა მიღებული გამოცდილება. გოტიე მოგვიანებით ბოდლერის „ბოროტების ყვავილების“  შესავალს დაწერს. ბოდლერის მსგავსად თეოფილ გოტიეც იმ სასტუმროში გადადის საცხოვრებლად, სადაც კლუბის შეხვედრები ტარდებოდა. კლუბის სტუმრები ხშირად იყვნენ გუსტავ ფლობერი და ონორე დე ბალზაკიც.

თეოფილ გოტიე

რამდენიმეწლიანი ექსპერიმენტების შემდეგ თეოფილ გოტიემ შეწყვიტა სეანსებზე სიარული და ხსნიდა კიდეც ღიად ამ ფაქტს: ,,უარს ვამბობთ გამაბრუებელ საშუალებებზე არა იმიტომ, რომ ჩვენზე ცუდ ფიზიკურ ზემოქმედებას ახდენს ყველაფერი, უბრალოდ, ნამდვილ მწერალს სჭირდება ბუნებრივი წარმოსახვები და არა ვინმეს მიერ გაკონტროლებული ხელოვნური ჩარევა“.

თავის მხრივ, შარლ ბოდლერმა ნარკოტიკის უარყოფითი ზეგავლენის შესახებ „ხელოვნური სამოთხეები“ (Les paradis    artificiels) დაწერა.

შარლ ბოდლერი

წყარო the guardianpariszigzag 

 

 

 

 

გადაბეჭდვის წესი


ასევე: