ეკუთვნით თუ არა სოციალური შემწეობა ადამიანებს, რომლებიც სახელმწიფოს კუთვნილ შენობა-ნაგებობებში თვითნებურად შეიჭრნენ – საკონსტიტუციო სასამართლომ ამ საკითხზე მსჯელობა დაიწყო. მოსარჩელე თამარ თანდაშვილია, რომელიც თვლის, რომ სახელმწიფო მის მიმართ ღირსების უფლებას და თანასწორობის პრინციპს არღვევს. თამარ თანდაშვილს გუდამაყარში, ერთ-ერთ სახელმწიფო ობიექტში აქვს ფართობი თვითნებურად დაკავებული.
მოსარჩელე მთავრობის მიერ 2013 წელს მიღებულ განკარგულებას აპროტესტებს, რომლის მიხედვითაც პირი ვერ დარეგისტრირდება სოციალურად დაუცველთა ერთიან ბაზაში, თუკი მას სახელმწიფო ქონება უკანინოდ აქვს დაკავებული.
ამავე განკარგულების მიხედვით, თუკი სახელმწიფი თანხმობას განაცხადებს, ამ შემთხვევაში შესაძლებელია გამონაკლისის დაშვება და სოციალური დახმარების მიღებაც თვითნებურად დაკავებულ ტერიტორიაზე.
„ასეთი რამდენიმე ობიექტია საქართველოში, სადაც თვითნებურად შესახლებულები ცხოვრობენ და სიციალურ შემწეობას იღებენ,“ – ამბობს მარიამ გეგაძე, „ადამიანის უფლებების სწავლების და მონიტორინგის ცენტრის“ იურისტი. ეს ორგანიზაცია მოსარჩელის ინტერესებს იცავს საკონსტიტუციო სასამართლოში.
მარიამ გეგაძე კონსტიტუციით გარანტირებულ ღირსების უფლებასა და თანასწორობაზე აკეთებს აქცენტს. ფიქრობს, რომ სახელმწიფოს ეს მიდგომა არაპროპორციულია, არ შეიძლება ადამიანი ყოველდღიური ლუკმა-პურის გარეშე დატოვო და ამასთან, „მიზანი, რომ ვინმე თვითნებურად სადმე არ შეიჭრას, მიღწეული არ არის“ – დასძენს მარიამ გეგაძე.
სასამართლო პროცესზე მოპასუხე საქართველოს მთავრობაა, რომლის წარმომადგენელმაც ჟურნალისტებთან კომენტარი არ გააკეთა.
რა ხდება ბათუმში, ე.წ. „ოცნების ქალაქთან“ მიმართებით, სადაც ადამიანები თვითნებურად დაკავებულ ფართობებში ცხოვრობენ და სოციალურ შემწეობასაც იღებენ? – „ბათუმელებს“ სიციალური მომსახურების სააგენტოს აჭარის ფილიალის ხელმძღვანელმა, თემურ ქარცივაძემ უთხრა, რომ მთავრობის აღნიშნული განკარგულება ეხება სახელმწიფო შენობა-ნაგებობებს და არა მიწას, სადაც ადამიანებმა ქოხები და სახლები ააშენეს.
