საქართველოს ამ მოწვევის პარლამენტში ქობულეთის მაჟორიტარი ფატი ხალვაში საკანონმდებლო ორგანოში მეორე ვადით მოსახვედრად იბრძვის. ის ამჯერადაც „ქართულმა ოცნებამ“ წარადგინა, ოღონდ არა ქობულეთში. ამჯერად ის ამომრჩევლის გულის მოგებას ბათუმის #68-ე საარჩევნო ოლქში ცდილობს.
ისევ პარლამეტში მოასახვედრად იბრძვით, ამჯერად სხვა ოლქიდან, რა გეგმები გაქვთ, შეგიძლიათ მითხრათ კონკრეტულ საკანონმდებლო ინიციატივებზე, რომლის განხორციელებასაც გეგმავთ?
ამჟამად ვარ დეპუტატი საქართველოს პარლამენტის წევრი, მაგრამ, ვინაიდან საარჩევნო პერიოდია, გვაქვს გარკვეული შეზღუდვა. თუმცა ქობულეთის მოსახლეობას, ვინც მომმართავს, საჭიროების მიხედვით ვამისამართებ და ვეხმარები შეძლებისდაგვარად. ვინაიდან არჩევნებამდე ერთი თვით ადრე მე წარმადგინეს ამ ოლქის მაჟორიტარად, რომ გითხრათ რაღაც საკანონმდებლო ინიციატივა შევიმუშავე 68-ე სამაჟორიტარო ოლქში მოსახლეობისთვის, ალბათ ტყუილი იქნება. როცა შევუდგები მუშაობას, შევისწავლი და გავეცნობი, ადგილობრივ თვითმმართველობასთან და მთავრობასთან ერთად, თუკი რაიმე იქნება შესაძლებელი და საჭირო, აუცილებლად დავაყენებ ინიციატივას.
ვიცით, რომ ინტენსიური შეხვედრები გაქვთ ამომრჩევლებთან, რაიმე საკითხები არ გამოიკვეთა, რომლის მოგვარებისთვისაც პარლამენტარის კომპეტენციაა საჭირო?
მე სადაც კენჭს ვიყრი იმ უბნებში ძირითადად არიან უკანონოდ ჩასახლებულები და წლებია ცხოვრობენ. ასევე, ბარაკებთან დაკავშირებული პრობლემებია. არის მოსახლეობა, რომლებიც ცხოვრობენ დაუკანონებელ ფართებში და ითხოვენ დაკანონებას. ჩვენ გვქონდა ინტენსიური საუბარი მთავრობასთან, პრობლემებს ჩავინიშნავთ და ჩავიწერთ, იქნება განხილვა როგორც მერიის თანამშრომლებთან, ასევე მთავრობასთან და ჩვენ ამ პრობლემების გადაჭრის გზებზე ვიზრუნებთ,
რადგან ამ საკითხზე დაიწყეთ მსჯელობა, საკუთრების უფლების აღიარების პრობლემაზე მინდა გკითხოთ, რატომ ვერ მოხერხდა წინა ოთხი წლის განმავლობაში ამ მიმართულებით მუშაობა დაწყებულიყო?
მთავრობა ამაზე მუშაობს. არის გამოკვეთილი პოზიციები, პრობლემები დაყოფილია და დახარისხებულია, ვის აქვს კანონიერად ფლობის უფლება და ვის არა – ამაზე მთავრობამ იმუშავა. მოგეხსენებათ, იუსტიციის სამინისტრომ წარმოადგინა კანონპროექტი, რითაც მოხდება კანონიერ მფლობელობაში არსებული მიწების დაკანონება, იმიტომ რომ მოსახლეობას აქვთ ფართები, ცხოვრობენ, აქვთ სახლები, რომლებიც დაუკანონებელია. პირველ რიგში უნდა მოხდეს აღწერა და უნდა მოხდეს დაკანონება. ეს არის პირველი ეტაპი და შემდეგ ეტაპზე მუშაობა ალბათ გაგრძელდება.
თქვენ ოთხი წლის განმავლობაში იყავით ქობულეთის მაჟორიტარი, ამ დროის განმავლობაში რისი გაკეთება შეძელით ქობულეთისთვის, რა მიმართულებით მუშაობდით?
ოთხი წელი ვიყავი მაჟორიტარი დეპუტატი და ყველა იმ საკითხზე, რომლებიც არსებობდა ქობულეთში, ვმუშაობდით. 4 წლის განმავლობაში ქობულეთში ძალიან ბევრი რამე გაკეთდა, ძალიან ბევრი სასოფლო გზები დაიგო და შეძლებისდაგვარად მოხდა მოშარდაგება შიდა გზების.
რაზეც ახლა თვენ საუბრობთ ეს ხომ პარლამენტარის საქმე არ არის?
პარლამენტარის საქმე არ არის, მაგრამ, მოსახლეობა გამგეობაში რომ მოდის პრობლემის მოგვარების თხოვნით, მოდის ჩემთან. ყველა ის მოქალაქე, რომელიც შედიოდა გამგეობაში თავისი პრობლემით, მერე შემოდიოდა ჩემთან და ითხოვდა დახმარებას. მეც, სადაც საჭირო იყო აქტიურად ვერეოდი, თუნდაც ბიუჯეტის განხილვაზე პრიორიტეტების დასახვის დროს ვმუშაობდით და ქობულეთში ძალიან დიდი პროექტები განხორციელდა, იგივე ძველი საავადმყოფოს ტერიტორიაზე გამოიცვალა მთლიანად მიწისქვეშა კომუნიკაციები, გაიწმინდა და ახალი დაიგო, მოხდა მოასაფალტება, ტროტუარების გაკეთება, გელაურის ტერიტორიაზე, რაც ძალიან აწუხებდა ქობულეთის მოსახლეობას, გრძელდება ინფრასტრუქტურის მოწესრიგება.
ოთხი წელია პარლამენტში ხართ, რომელი პროექტის ინიციტორი ან თანაავტორი იყავით?
გრანტების შესახებ კანონის ინიციატორი ვიყავი, რომელიც აჭარის მთავრობას და სხვადასხვა სამინისტროებს აძლევს საშუალებას, რომ სხვადასხვა ინიციატივები, პროექტები, თუნდაც გაცვლითი პროგრამები, გააკეთონ, სტუდენტების დაფინანსება რომ მომხდარიყო. აკეთებენ, მაგრამ არის ხარვეზი, იმის გამო რომ არა გრანტის სახით, არამედ სხვადასხვა პროექტების სახით გაიცემა და შემდეგ ხდება საშემოსავლოს დაბრუნება და ასე შემდეგ… იგივე იპოთეკარებთან დაკავშირებით მე და გედევან ფოფხაძე ვიყავთ ინიციატორები მათი დავალიანებების გადავადებასთან დაკავშირებით, სამწუხაროდ კანონპროექტი ჩავარდა, მაგრამ ვიმუშავეთ, იმიტომ, რომ ძალიან აქტუალური თემა იყო და გვინდოდა საკანონმდებლო კუთხით დავხმარებოდით.
კანონი როგორ მოაგვარებდა აღნიშნულ პრობლემას, სახელწიფო კერძო სექტორის საქმიანობაში უნდა ჩარეულიყო?
შესაძლებელი იქნებოდა კანონის დონეზე რომ განხილულიყო. მოგეხსენებათ, აგვისტოს ომის დროს იყო და მოსახლეობის დიდი ნაწილი დაზარალდა ომის შედეგად, ამიტომ გვინდოდა ყოფილიყო კანონის დონეზე სახელმწიფოს მხრიდან გადაავადება, მაგრამ ინიციატივა მხარდაჭერილი არ იქნა.
რატომ არ იყარეთ კენჭი ისევ ქობულეთიდან, ხომ ამბობთ რომ მათთვის ბევრი გააკეთეთ?
მე ვცხოვრობ ბათუმში თითქმის 20 წელია, წარმოშობით ვარ ქობულეთის რაიონიდან, ამიტომ ამაში ვერანაირ წინააღმდეგობას ვერ ვხედავ,
ეთანხმებით თუ არა „საერთაშორისო გამჭვირვალობა საქართველოს“ მიერ გამოქვეყნებულ ანგარიშს, სადაც საუბარია, რომ თქვენ საპარლამენტო ტრიბუნით მხოლოდ სამჯერ ისარგებლეთ და პოლიტიკური აქტივობით არ გამოირჩეოდით?
ნამდვილად არ ვეთანხმები. მე ვმუშაობდი ადამიანის უფლებათა დაცვის კომიტეტში და ჯანდაცვის კომიტეტში, საკმაოდ ბევრი მაქვს ნამუშევარი და იქნებ ისიც შეესწავლათ, თუ საკომიტეტო მოსმენებზე როგორ ვიყავი ჩართული და რა ინიციატივებით. მე არ ვთვლი რომ მაინც და მაინც საპარლამენტო ტრიბუნა იყო საჭირო იმისთვის, რომ ქობულეთში ციტრუსის ასაღები პროგრამები ყოფილიყო გარკვეული დროის განმავლობაში, რომ მეჩაიეობა უნდა ავაღორძინოთ. მე მგონია, რომ პოპულისტობა უფროა წარამარა ტრიბუნის გამოყენება. მე გარკვეული დოკუმენტაციით და წერილებით მივმართავდი და ნამყოფი ვარ სამინისტროების უმრავლესობაში პრობლემებით, მინისტრებსაც ვხვდებოდი და ვმუშაობდი, შეიძლება პიარის თვალსაზრისით ყოველ ოთხშაბათს გამოვსულიყავი ტრიბუნაზე და არაფერი გამეკეთებინა.
