17 წლის ლერი აბულაძე გასულ კვირას მსოფლიო ჩემპიონი გახდა ჭაბუკთა შორის ბერძნულ-რომაული სტილით ჭიდაობაში. იგი მეორე სპორტსმენია ხულოდან, რომელმაც ბერძნულ-რომაულ ჭიდაობაში ჭაბუკთა შორის მსოფლიო ჩემპიონატის ოქრო მოიპოვა. პირველად ეს ტიტული შმაგი ბოლქვაძეს ერგო, რომელმაც წელს ოლიმპიური ბრინჯაო მოუტანა საქართველოს ნაკრებს.
ლერი, როდის დაიწყეთ ჭიდაობა და როგორ დაინტერესდით სპორტის ამ სახეობით?
ჭიდაობა დავიწყე 2005 წელს. მამაჩემი, ავთანდილ აბულაძე ადრე ჭიდაობდა, შემდეგ ვარჯიშებზე დავყავდი, ვუყურებდი, სხვას რომ ავარჯიშებდა და თანდათან შემიყვარდა ბერძნულ-რომაული სტილის ჭიდაობა. მერე მეც შემიყვანა და გავყევი ამ სპორტს. ყველა ჭიდაობას მირჩევნია ამ სტილით ჭიდაობა.
ვინ იყო თქვენი პირველი მწვრთნელი, სად და რა პირობებში ვარჯიშობდით?
ლერი აბულაძე
ჩემი პირველი მწვრთნელი მამა იყო. ის ახლაც ჩემი მწვრთნელია. უბრალოდ მეორე მწვრთნელიც მყავს თბილისში. თავიდან ძველ დარბაზში ვვარჯიშობდით, არ იყო კარგი პირობები, მაგრამ შემდეგ გარემონტდა და უკვე ნორმალური პირობებია, ყველანაირად ხელს გვიწყობენ.
ეს დარბაზი სად მდებარეობს?
ხულოშია, მეც იქ ვცხოვრობ.
რომელი იყო ყველაზე მნიშვნელოვანი გამარჯვებები?
2014 წელს, როდესაც პირველად წავედი მსოფლიო ჩემპიონატზე და საერთოდ, ასეთი დიდი მასშტაბის შეჯიბრზე მეორე ადგილი ავიღე და მომავალ წელს უკვე ევროპის ჩემპიონი გავხდი. მაგრამ ყველაზე დასამახსოვრებელი და მნიშვნელოვანი მაინც მსოფლიო ჩემპიონობაა.
ვინ იყო თქვენი ყველაზე ძლიერი მეტოქე?
ყველაზე ძლიერი მაინც ალბათ წელს იყო, მსოფლიო ჩემპიონატის ფინალში. ფრე ვიჭიდავე სამი ტაიმი და ბოლო ქულით მოვიგე.
რა არის თქვენი მთავარი მიზანი სპორტულ კარიერაში?
მთავარი მიზანია გავხდე ოლიმპიური ჩემპიონი.
უახლოეს პერიოდში რა შეჯიბრისთვის ემზადებით?
აქამდე ვიყავი ჭაბუკთა შორის ეროვნულ ნაკრებში. 18 წლიდან ახალგაზრდულში გადავდივარ, იანვრიდან იწყება ახალი სეზონი და უკვე თავიდან უნდა მივიღო მონაწილეობა საქართველოს ჩემპიონატში, რომ საქართველოს ნაკრებში მოვხვდე. შემდეგ იქნება ევროპის ჩემპიონატები, მსოფლიო და სხვა შეჯიბრებები 2019 წელს საკვალიფიკაციო „ტოკიო 2020“-ის ოლიმპიადისთვის. ასე, რომ ჯერ დიდი დროა და კარგად უნდა მოვემზადო.
წინასწარ თუ გაქვთ რაიმე მოსამზადებელი ტრადიცია მნიშვნელოვანი შეხვედრის წინ?
არა, ასეთი არაფერი მაქვს, უბრალოდ წინა პერიოდში ვცდილობ, მშვიდად ვიყო, განწყობას ვიქმნი, რომ წყნარად გავიდე და ჩემი ჭიდაობა ვაჩვენო.
ვინ გახლავს ხოლმე შეჯიბრებებზე, ვინ არის მთავარი გულშემატკივარი?
მამაჩემი, როგორც ჩემი მწვრთნელი, შიდა ჩემპიონატებსა და შეჯიბრებებზე მახლავს. როდესაც საერთაშორისო ჩემპიონატებია და საქართველოს სახელით გამოვდივარ, იქ ეროვნული ნაკრების მწვრთნელი დამყვება. ჩემი გულშემატკივარი მთელი ოჯახია. ჩემი ძმაც ჭიდაობს, ისიც საქართველოს ჩემპიონია და მისი გვერდში დგომა მეხმარება ძალიან.
ელოდით მსოფლიო ჩემპიონობას?
გულწრფელად რომ გითხრათ, კი. მთელი წელი ვემზადებოდი, 12 შეკრება გავიარე საქართველოს ნაკრებთან ერთად და მზად ვიყავი. თან გამოცდილებაც მქონდა, მსოფლიოს ფინალი რომ წავაგე, იმის შემდეგ ისე ვიყავი მობილიზებული, რომ წელს აუცილებლად უნდა მომეგო. ახლა ასეთივე შემართებით ვემზადები ოლიმპიური ჩემპიონობისთვის.
წელს თქვენმა თანაგუნდელმა შმაგი ბოლქვაძემაც წარმატებით იასპარეზა ოლიმპიადაზე. როგორც ვიცი, ერთი სპორტსკოლიდან მოდიხართ. მისმა ჭიდაობამ რა გავლენა მოახდინა თქვენზე?
ხულოში ერთად ვვარჯიშობდით, სამი-ოთხი წელი. თანაგუნდელი და მეგობარია. ძალიან დიდი ემოციები მქონდა, რომ ვუყურებდი, მომინდა გავმხდარიყავი ოლიმპიური ჩემპიონი.
ამ სპორტსკოლას უკვე ორი მსოფლიო ჩემპიონი ჰყავს ბერძნულ-რომაული სტილით ჭიდაობაში. კიდევ რას უნდა ველოდეთ მისი ახალი თაობისგან?
არიან აქ კარგი მოჭიდავეები, უფრო პატარები, რომლებიც შმაგის და ახლა უკვე ჩემი გამარჯვების შემდეგ უფრო შეხალისდნენ და უფრო მეტი შემართებით ვარჯიშობენ.
რა ინტენსივობით ვარჯიშობ?
დღეში ერთხელ 5 საათზე ვახერხებ სავარჯიშოდ გასვლას, მანამდე სკოლაში დავდივარ. მე-11 კლასში ვარ. ვფიქრობ, რომ ექსტერნის გამოცდები ჩავაბარო და მერე ეროვნულებზეც გავიდე. პროფესია ჯერ არ მაქვს არჩეული.
სწავლას და ჭიდაობას ერთად როგორ ახერხებთ?
სკოლაშიც ცოტა ხელს მიწყობენ, როდესაც წასასვლელი ვარ და გაცდენა მიწევს. კარგადაც ვსწავლობ. თუ ძალიან დაღლილი ვარ და ვერ გავიგე რაღაც, მასწავლებლები მიხსნიან თავიდან და მეხმარებიან. აუცილებლად უნდა ვისწავლო, უნივერსიტეტშიც უნდა ჩავაბარო და თან ვარჯიშიც მოვახერხო.
