კვირის ამბები,კვირის ამბები,მთავარი,სიახლეები

„ნაყინის მანქანა რომ მოდის, ჩემი ბავშვები ტირიან“

16.06.2016 • 2237
„ნაყინის მანქანა რომ მოდის, ჩემი ბავშვები ტირიან“

ოთარ ვანაძის ოჯახი ხელვაჩაურის მუნიციპალიტეტის სოფელ ზედა წინსვლაში ცხოვრობს. ოჯახში ამჟამად სამი მცირეწლოვანი ბავშვია, ორი ნათესავთან იზრდება. მათგან უფროსი, რომელიც 19 წლისაა, თურქეთში სამუშაოდაა გადასული. ოჯახი სოციალურ დახმარებას იღებდა, რომელიც მეშვიდე თვეა შეუწყდა. ბავშვების მამა ამბობს, რომ საცხოვრებელი სახლი იპოთეკით არის დატვირთული.

სახლი პატარაა, ძველი და სარემონტო. სახლი, როგორც ოთარ ვანაძე გვეუბნება, ახლობლების დახმარებით სახელდახელოდ გადახურა. ოთახების ნაწილს ჭერი არ აქვს, ავეჯი ძველი და მორყეულია. კედლებს არ აქვს ბათქაში, ფანჯრებზე კი ფარდების ნაცვლად გადასაფარებლებია ჩამოკიდებული, ზოგანაც პლაკატებია მიკრული. ბებიას თქმით, პატარები ძირითადად მისაღებ ოთახში, დივანზე იძინებენ. სახლში არ აქვთ მაცივარი, გაზქურა და სარეცხი მანქანა.

ვანაძეების სახლი. თორნიკე თევზაძის ფოტო

ვანაძეების სახლი. თორნიკე თევზაძის ფოტო

ვანაძეების სახლი. თორნიკე თევზაძის ფოტო

ვანაძეების სახლი. თორნიკე თევზაძის ფოტო

ოთარ ვანაძე. თორნიკე თევზაძის ფოტო

ოთარ ვანაძე. თორნიკე თევზაძის ფოტო

„ჩემი ბიჭი, რომელიც ახლა თურქეთშია, მძიმე ავადმყოფი იყო. ტუბერკულოზი ჰქონდა, ახლაც არ არის ბოლომდე გამოჯანმრთელებული, მაგრამ სხვა გამოსავალი არ გვქონდა. სახლი ვალების გამო იპოთეკაში გვაქვს და ესეც რომ არ დავკარგოთ, ვცდილობთ რაღაც შემოსავალი ვიშოვოთ. რადგან ჩემი შვილი თურქეთში გადავიდა, სახელმწიფო დახმარება შემიწყვიტეს. კარგი ბატონო, მე ვერ შევატყობინე სახელმწიფოს, მაგრამ ამ ბავშვებს რას ერჩიან, მშიერი რატომ ტოვებენ“, – ამბობს ოთარ ვანაძე. მისი თქმით, სოფელში რაც მოჰყავს, ოჯახის სარჩენად საკმარისი არ არის: `ფქვილი ვალით ვიყიდე, ბანკის ვალები დამედო ბევრი, 80 წლის დედაჩემი პენსიასაც ვერ იღებს, რადგან ბანკს მიაქვს ყველაფერი. შემწეობა რომ აღმიდგინონ, მე ვერ გამოვიყენებ, ყველაფერი ვალებში მიდის. .მეც სერიოზული დაავადება მაქვს, – შიზოფრენია, მაგრამ მედიკამენტებს არ ვიღებ“,- გვეუბნება ოთარ ვანაძე.

ოჯახში ყველაზე პატარა ექვსი წლისაა. საბავშო ბაღში არ უვლია. ორი ბავშვი სკოლაში დადის. „18 წლის გოგონა დეიდასთან არის, 16 წლის კი – ბებიასთან. რა მექნა, ვეღარ ვარჩინე ამდენი ბავშვი და დროებით ნათესავებთან გავუშვი. სოფელში ნაყინის მანქანა რომ მოდის, ჩემი ბავშვები ტირიან. სხვა ბავშვები ყიდულობენ, მე ვერ ვყიდულობ მათთვის, ცხოვრებაა ეს?“ – გვეუბნება ბავშვების მამა.

ნანული გუნთაიშვილი ოთარ ვანაძის მეუღლეა. მისი თქმით, სახელმწიფომ შემწეობის შეწყვეტამდე ბავშვების მდგომარეობა უნდა გაითვალისწინოს და მშობლის შეცდომის გამო საკვების გარეშე არ უნდა დატოვოს:

„როდემდე გარჩენს მეზობელი? ახლა სულ ისინი გვეხმარებიან. ყველაზე მეტად როცა გვიჭირდა, მაშინ შეგვიწყვიტეს დახმარება, ზამთარში. თურქეთში ჩაის საკრეფად დავდიოდი და ახლა იქაც ვეღარ გადავალთ, რადგან 5-წლიანი დეპორტი გვაქვს“.

ოჯახში ამბობენ, რომ სახელმწიფომ სოციალური პოლიტიკა უნდა შეცვალოს და სახელმწიფო შემწეობაზე მყოფ ოჯახებს დამატებითი შემოსავლების მოძიების უფლება უნდა მისცეს.

ვანაძეების სახლი. თორნიკე თევზაძის ფოტო

ვანაძეების სახლი. თორნიკე თევზაძის ფოტო

თორნიკე თავაძის ფოტო

თორნიკე თავაძის ფოტო

გადაბეჭდვის წესი