მთავარი,სიახლეები

ვინ არიან ადამიანები სოციალური კამპანიიდან ბათუმში – „გააზიარე სითბო”

05.12.2018 • 2915
ვინ არიან ადამიანები სოციალური კამპანიიდან ბათუმში – „გააზიარე სითბო”

#სიკეთეგადამდებია#გააზიარესითბო  – ეს ჰეშთეგი ინტერნეტში ცოტა ხნის წინ გამოჩნდა. ახალგაზრდები საქართველოს სხვადასხვა ქალაქში კარადებს დგამენ ქუჩებში, სადაც ყველას შეუძლია დატოვოს ტანსაცმელი, ფეხსაცმელი და ნივთები მათთვის, ვისაც ეს სჭირდება. ასეთი კარადები ბათუმში უკვე ორ ადგილას დგას: ჭავჭავაძის №113-ში და გამოჩნდა მეორე კარადაც – ტბელ აბუსერიძის №9 – ში.

სოციალური კამპანია „გააზიარე სითბო“ თბილისში, გაბრიელ სალოსის ქუჩაზე დაიწყო და საქართველოს სხვადასხვა ქალაქში გავრცელდა. ბათუმში, აბუსერიძის ქუჩაზე, კარადა მეგობრების ჯგუფმა დადგა, რომლებიც ერთმანეთს დაუკავშირდნენ ვიდეოს ნახვის შემდეგ და გადაწყვიტეს იგივე ბათუმშიც გაეკეთებინათ.

გიორგი, ირაკლი, ქრისტინე, სოფო და ნათია – ერთმანეთს დაუკავშირდნენ, გიორგის შინ ძველი კარადა აღმოაჩნდა და გარეთ გამოიტანა, ეს კარადა ტბელ აბუსერიძის №9 – ში დადგეს, სადაც მათ ახლობელს მაღაზია აქვს და შეეძლება დააკვირდეს, ვინმემ ბინძური ტანსაცმელი არ დატოვოს ან არ გადაყაროს რაიმე ტანსაცმლით სავსე კარადიდან, რომელიც ყველასია.

ღიად საუბარზე მხოლოდ ქრისტინე ფედანიანი და გიორგი ბერიძე დაგვთანხმდნენ. ქრისტინე ოზურგეთის ბავშვთა სახლში ცხოვრობდა, მას ყველაზე კარგად ესმის, რას ცვლის შეჭირვებულთათვის  მსგავსი ინიციატივები:

ქრისტინე

ქრისტინე ფედანიანი: 

გიორგი ბერიძე დამიკავშირდა ერთ საღამოს და მითხრა, შევიკრიბოთ, რაღაც გვაქვს ერთად გასაკეთებელიო. მე რომ მივედი, ეს კარადა უკვე იდგა ბათუმში, „კარფურის“ პირდაპირ, ტანსაცმლით სავსე. ძალიან გამიხარდა, ეს ყველაზე კარგი რამაა, რაც შეიძლება ადამიანმა გააკეთოს, დავიწყეთ ყველა საშუალებით ადამიანებამდე ამბის მიტანა, რომ ვისაც სურდა შეეძლო მიეტანა სამოსი, ნივთები და დაეწყო კარადაში. მათ კი, ვისაც სამოსი და ნივთები სჭირდება, ვატყობინებთ, რომ შეუძლიათ აიღონ, რაც სურთ.

ხალხს ძალიან მოეწონა იდეა ბათუმშიც და სლოგანი „გააზიარე სითბო“ მალე გავრცელდა.

ერთი წელია, რაც საცხოვრებლად ოზურგეთიდან ბათუმში ჩამოვედი. ვხედავ, ქალაქშიც როგორ უჭირთ ადამიანებს. ძალიან ბევრია ასეთი.

ადამიანთა ნაწილი გათიშულია მოქალაქეობრივ ცხოვრებას, არ იციან არასამთავრობო ორგანიზაციების, სახელმწიფო რესურსებისა და პროგრამების შესახებ. არ აქვთ ინფორმაცია და ვერც ვერაფერს მოიძიებენ, ქუჩაში მცხოვრები ადამიანები, მოწყალების მთხოვნელები… მგონია, რომ ბათუმში თბილად ექცევიან ასეთ ადამიანებს, უნივერსიტეტში პერიოდულად აქციებიც იგეგმება ხოლმე მათ დასახმარებლად, ვყოფილვართ ჩართული ასეთ ინიციატივებში.

ამ ადამიანებამდე ხანდახან არაფერი აღწევს. საზოგადოების, თითოეული ადამიანის ძალისხმევა ამ დროს უმნიშვნელოვანესია.

სიკეთე ნამდვილად არის გადამდები. როცა სხვას გულს უხარებ, თავადაც გიხარია, თუნდაც უბრალო რამეებით, რითაც შეგიძლია. არავინ იცის, ხვალ ვინ რა სიტუაციაში ვიქნებით, ვის რა დაგვჭირდება.

4 წელი ვცხოვრობდი ოზურგეთის საოჯახო ტიპის ბავშვთა სახლში, ძალიან კარგ გარემოში, სადაც ბევრი ვისწავლე, მასწავლეს ისეთი რამეები, რასაც მარტო ვერ ვისწავლიდი. მათი წყალობით ვარ სტუდენტი. გვქონდა თეატრალური სტუდია, ლიდერთა სკოლა, იქ მცხოვრები რვავე ბავშვი ვიღებდით სრულფასოვან სასკოლო განათლებას. 18 წლის ასაკში გამაშვილეს, სოციალური პროგრამით სწავლაც დამიფინანსეს და ასე აღმოვჩნდი ბათუმში.

საოჯახო სახლში სულ რვანი ვცხოვრობდით, მას შემდეგ რაც სრულწლოვანები გავხდით, სახლი დავტოვეთ: ზოგმა ჩააბარა, ზოგი გათხოვდა ან დასაქმდა, ზოგიც ჯარში წავიდა.

იურიდიული ფაკულტეტი უნივერსიტეტში შემთხვევით არ ამირჩევია, მომწონს, რომ მომავალში ჩემი საქმე სამართლის დაცვა იქნება.

გიორგი

გიორგი ბერიძე: 

მეგობრებმა ერთად ვნახე ვიდეო თბილისიდან – „გააზიარე სითბო“. მოგვეწონა იდეა და მოგვინდა იგივე ბათუმშიც გაგვეკეთებინა. დავუკავშირდით გიორგის, ირაკლის, ქრისტინეს, სოფოს, ნათიას. გიორგიმ კარადა გამოიტანა სახლიდან, სხვებმა ტანსაცმელი, ფეხსაცმელი – ვისაც რა ჰქონდა.

ტბელ აბუსერიძის 9 ნომერში დავდგით კარადა, ბევრმა რომ შენიშნოს, ისეთ ადგილზე და თან იქვე ჩვენს ახლობელსაც აქვს მაღაზია, აკვირდება, რომ ვინმემ რაიმე არ გადაყაროს.

ეს სიმბოლური კარადა სხვადასხვა ფენის ადამიანების ერთმანეთთან დაკავშირების საშუალება და სიმბოლოა, ერთმანეთს ასე ის ადამიანები დაუკავშირდებიან, ვისაც საერთო ერთმანეთთან ცხოვრებაში არ აქვთ.

29 წლის ვარ, ტელეფონების მაღაზიაში ვმუშაობ, სულ ეს არის, რაც ჩემ შესახებ შემიძლია გითხრათ.

სიამოვნებაა ადამიანს დახმარების ხელი გაუწოდო, უბრალოდ იმის შეგრძნება, რომ ვიღაცისთვის რაღაცის გაკეთება შენც შეგიძლია. ზუსტად ვიცი, რომ ბათუმში ბევრი ადამიანი აგვყვება.

გადაბეჭდვის წესი


ასევე: