"ბათუმელების“ არქივიდან

ქონების ჩამორთმევა სარფში

04.02.2004 • 1413
ქონების ჩამორთმევა სარფში

რამდენიმე წლის წინ აჭარის ხელისუფლებამ ბათუმი-სარფის გზის მონაკვეთზე არსებული უსახური ნაგებობები აიღო. მაშინ ბევრი კაფე-ბარი დაანგრიეს და ამაში გასაკვირიც არაფერი იქნებოდა, რომ არა ერთი გარემოება. ზოგიერთმა ოჯახმა დაზოგილი თანხებით აამოქმედა აღნიშნული ტიპის დაწესებულება და ისე დაუნგრიეს, არანაირი კომპნსაცია მათთვის არ მიუციათ.

სოფელ კახაბერის მკვიდრი ჯემალ ლორთქიფანიძე ერთ-ერთი დაზარალებულთაგანია. მას ადლიის საბაჟო ტერმინალთან პატარა კაფე-ბარი ჰქონდა, დეკორატიული ნაძვებითა და ხის ღობით შემოღობილი: „საბუთები გავაფორმე, ნებართვა თვითონ მომცეს, მაგრამ მერე მოუნდათ და დამინგრიეს. დასანგრევად მოსულ პოლიციას, როცა ვაჩვენე გადახდილი თანხის ქვითრები – ყოველთვიურად 20 ლარს ვიხდიდი, არაფერი უთქვამთ. შემდეგ მოვიდა ხელვაჩაურის გამგებელი, კახაბრის საკრებულოს თავმჯდომარეც – ზური ხაბაზი, დანგრევის ბრძანება გასცეს და ოჯახის რჩენის საშუალება მომისპეს“.

ჯემალ ლორთქიფანიძე, თითქმის ორი წელია იბრძვის თავისი შელახული უფლებების აღსადგენად, მაგრამ სამინისტროდან სამინისტროში სიარულით ვერაფერი გააწყო. „2-3 წელია სიარულში და დავაში მათ მიერ მოცემული ნებართვის ცნობაც დამეხა“, – აცხადებს იგი და ახლა აჭარის თუ საქართველოს უმაღლეს ხელისუფალთ მიმართავს: „თუ აქ არ მომაქცევენ ყურადღებას, ღმერთს მადლობა, მოვიდა კაცი, ვისი იმედიც მაქვს – პრეზიდენტს მივმართავ“. იგი თვლის, რომ მას ადგილობრივმა ხელისუფლებამ სერიოზული ფინანსური ზარალი მიაყენა. დაზარალებულმა სასამართლოს ერთი მოტივით არ მიმართა – „როგორც უნდათ ისე ჭრიან და კერავენ. ასე უსამართლოდ მოსპობა და განადგურება შეიძლება?“.

პირველი ნგრევის შემდეგ, ლორთქიფანიძემ იქირავა შენობა და კვლავ კაფე-ბარი გახსნა: „ხელშეკრულება აღარ გამიფორმებია. ორი წლით ავიღე. მე, ჩემი სიძე და შვილი ვმუშაობდით, 2000 დოლარი დამიჯდა გარემონტება. შემდეგ ისიც აღებაში მოყვა, მთავრობამ დაანგრია. ყველამ რაღაც მიიღო, იქ მცხოვრები მოსახლეობა რაღაცით დააკმაყოფილეს, მე არაფერი მომცეს. ასლან აბაშიძესთან ვერ მივაღწიე. ბადოევმა მითხრა, რომ მასთან შემეტანა განცხადება, მაგრამ ამით არაფერი გამოვიდა. ალბათ, მთავრობაში უნდა გყავდეს ვინმე“…

კაფე-ბარის მეორედ დანგრევის შემდეგ, ხელვაჩაურის რაიონის გამგეობამ, ლორთქიფანიძეს მიწის ნაკვეთი გამოუყო სოფელ შავლიძეებში, მაგრამ მისთვის ეს წინადადება მიუღებელი აღმოჩნდა: „იქ რა მინდა. ბოლოს და ბოლოს, სადაც გავიზარდე იქ ვიყიდი მეც 20-30 მეტრ მიწას. ამის უფლებას თუ არ მომცემენ, თანხა დამიბრუნონ. დანგრევა ვიდეოთი მაქვს დაფიქსირებული, გამოყონ კომისია, დაიანგარიშონ რა მქონდა პირველ და მეორე კაფეში და ამინაზღაურონ“.

აღნიშნულთან დაკავშირებით „გაზეთი ბათუმელები“ ხელვაჩაურის რაიონის მთავარ არქიტექტორს, ნუგზარ ძნელაძეს დაუკავშირდა:

– ანგისის ჯიშსაშენი საწარმოს ტერიტორიის გაფართოებისას შენობები, რომლებიც არ ფუნქციონირებდა,  აიღეს. არავისთვის არაფერი არ აუნაზღაურებიათ, მოსახლეობის განსახლება გამოუყენებელ შენობებში მოხდა. 400-ზე მეტი კაფე-ბარი აიღეს ცენტრალურ გზებზე, რომელთაც  დროებითი ნებართვა ჰქონდათ. ხელშეკრულება რომ ჰქონოდა გაფორმებული, კომპენსაციის სახით რაღაც შეიძლება მოეთხოვა გამგეობისთვის, მაგრამ რომ არა აქვს გაფორმებული? შეიძლება მეც ვთქვა ბარი მქონდა-მეთქი, ვინ ამინაზღაურებს?

გამგეობა სოფელ შავლიძეებში აპირებს მოვაჭრეებისათვის მაღაზიის აშენებას. ჩატარდება კონკურსი. ამ მოქალაქეს უპირატესობა ექნება, გამგეობამ კონკურსგარეშე შესთავაზა ადგილი, მას ოფიციალურად აქვს ამის დამადასტურებელი დოკუმენტი.

 

გადაბეჭდვის წესი


ასევე: